Μετά τη νίκη που κατήγαγε ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, στη μάχη που έδωσε με το διάβολο στην έρημο, σαν δεύτερος Αδάμ, άρχισε να κηρύττει το πρώτο κήρυγμα, που ήταν: «Μετανοείτε, διότι επλησίασε η βασιλεία των ουρανών» Ματθαίος δ: 17.
Ήταν το πιο χαρούμενο άγγελμα για κάθε άνθρωπο που ταλαιπωρείται σε αυτό τον κόσμο και ιδιαιτέρως για τους φτωχούς ανθρώπους, που αγωνιούν πως θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν «τον άρτον τον επιούσιον». Γι΄ αυτό ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός το πρώτο ανάγνωσμα που έκανε στη Συναγωγή των Ιουδαίων, ήταν μία εξήγηση της αποστολής Του, όπως την προφήτευσε ο προφήτης Ησαΐας: «Πνεύμα Κυρίου είναι επ’ εμέ, δια τούτο με απέστειλε δια να ευαγγελίζωμαι προς τους πτωχούς, δια να ιατρεύσω τους συντετριμμένους στην καρδία, να κηρύξω προς τους αιχμαλώτους ελευθερία, και προς τυφλούς ανάβλεψιν, να αποστείλω τους συντεθλασμένους εν ελευθερία, δια να κηρύξω ευπρόσδεκτον Κυρίου ενιαυτόν» Λουκάς δ:18-19, Ησαΐας ξα: 1-3
Ο Ιησούς Χριστός ονομάσθηκε «φίλος των τελωνών και αμαρτωλών» Ματθαίος ια:9. Έτσι τον ονόμασαν οι Φαρισαίοι, για να Τον κατηγορήσουν ότι με τέτοιους κάνει παρέα και συντρώγει, με αμαρτωλούς. Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός δεν αρνήθηκε αυτή την κατηγορία.
Ποιός μπορεί να σώσει τoν άνθρωπο; Όλοι έχουν τη φιλοδοξία να μας σώσουν, μια που έχει αποδειχθεί ότι όλοι έχουν αποτύχει στη σωτηρία του ανθρώπου. Θέλουν να δοκιμάσουν τη δύναμή τους και τη μεγάλη τους ικανότητα για να δοξαστούν. Από τι όμως θέλουμε να μας σώσουν;
Οι άνθρωποι λένε ότι θρησκεία είναι η προσπάθεια του ανθρώπου να γνωρίσει τον Θεό. Στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο. Ο Θεός κάνει ενέργειες για να πλησιάσει τον άνθρωπο, με σκοπό να τον σώσει. «Διότι τούτο είναι καλόν και ευπρόσδεκτον ενώπιον του σωτήρος ημών Θεού, όστις θέλει να σωθώσι πάντες οι άνθρωποι και να έλθωσιν εις επίγνωσιν της αληθείας.» Α΄ Τιμοθ. 2:3,4.
Έτσι είπε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός στο Θωμά που συνηθίσαμε να τον αποκαλούμε «άπιστο». «Μη γίνου άπιστος, αλλά πιστός».
Καλά έκανες Θωμά και είπες, «εάν δεν ίδω εν ταις χερσίν αυτού τον τύπον των ήλων και βάλω τον δάκτυλόν μου εις τον τύπον των ήλων και βάλω την χείρα μου εις την πλευράν αυτού, δεν θέλω πιστεύσει». «Φέρε λοιπόν τον δάκτυλόν σου εδώ, και ιδέ τας χείρας μου και φέρε την χείρα σου, και βάλε εις την πλευρά μου και μη γίνου άπιστος, αλλά πιστός» Ιωάννης κ:25,27. Επιτρέπεται να ερευνάς, να ρωτάς, να αμφιβάλλεις, να διστάζεις, να διαλογίζεσαι, να εξακριβώνεις, αλλά δεν επιτρέπεται τελικά να γίνεσαι άπιστος, διότι η απιστία είναι μια μονοκονδυλιά με την οποία διαγράφεις όλη την αλήθεια για να αποφύγεις κάθε ευθύνη.